چکیده : برای تعیین اثرات استفاده از سطوح مختلف عصاره فلفل سیاه بر عملکرد جوجه های گوشتی، آزمایشی بر روی تعداد 240 قطعه جوجه یک روزه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی متعادل با 3 تکرار با جیره هایی که به صورت هم انرژی و هم پروتئین بودند به مدت 42 روز صورت گرفت. افزایش وزن، میزان غذای مصرفی و ضریب تبدیل غذایی در هر دوره محاسبه شد و راندمان لاشه و نسبت اجزای بدن به وزن زنده، رطوبت بستر وضایعات پاتولوژی کبد و کلیه و تست آنتی بادی علیه ویروس نیوکاسل با استفاده از روش مهار هماگلاتیناسیون مورد بررسی قرار گرفت. آزمایشات نشان داد مصرف فلفل سیاه سبب افزایش مصرف خورک و وزن نهایی جوجه های آزمایشی شده است (P < 0.05). تحقیقات بر روی تیتر آنتی بادی علیه ویروس نیوکاسل نیز نشان دهنده افزایش تیتر آنتی بادی جوجه ها شده بود (P < 0.05). در رطوبت بستر نیز تغیرات قابل توجهی مشاهده نشد . همچنین در این آزمایش هیچ گونه ضایعات پاتولوژی بر روی بافت کبد و کلیه در جوجه های آزمایشی مشاهده نشد .
واژه های کلیدی : جوجه گوشتی، فلفل سیاه ، عملکرد، تست آنتی بادی علیه ویروس نیوکاسل، ضایعات پاتولوژیکی.
مقدمه :
فلفل سیاه ( Piper nigrum) از هسته گیاه فلفل بدست می‌آید. ترکیبات موثره فلفل عبارتند از کاپ سائی سین، کاپ سیسین و کاپ سانتین که برخی از آنها باعث تسکین درد های روماتیسمی می شوند. یکی دیگر از مواد موجود در فلفل سیاه پی پرین بوده که خاصیت ضد درد نیز دارد. فلفل سیاه دارای طبیعت گرم است، هاضمه را تحریک می کند و همچنین اشتها آور بوده و مقادیر مناسبی از ویتامین c را داراست. در گزارشات آمده است که فلفل سیاه باعث تحریک سلول های معده برای ترشح اسیدهیدرو کلریدریک می شود. فلفل سیاه دارای اسانس روغنی فرار و آلکالوید هایی به نام چاویسین و پی پرین و پی پریدین بوده و ترکیبات ترپن نیز دارد. طبق تحقیقات صورت گرفته پیپرین باعث افزایش ترشحات روده و صفرا و افزایش فعالیت آنزیم های پانکراس و کاهش سرعت عبور مواد در روده می شود. طی آزمایشات انجام شده مشخص شد که فلفل سیاه در مهار کسیداسیون LDL موثر است .عنوان شده است که فلفل سیاه، ادویه‌ای حساسیت‌زا و گواترزا نیوده و فاقد اگزالات و یا پورین می باشد .هدف از این تحقیق بررسی اثر مصرف فلفل سیاه برعملکرد پرورشی و افزایش تیتر آنتی بادی بر علیه ویروس نیوکاسل در جوجه های آزمایشی بود.
مواد و روش ها :
در این آزمایش از 240 قطعه جوجه گوشتی یک روزه راس 308 استفاده شد که پس از ورود به سالن بر اساس میانگین وزنی در جایگاه های مخصوص خود قرار گرفتند، آب و غذا نیز از هفته دوم به صورت آزادانه در اختیار آنها قرا داده شد. عصاره گیاه به وسیله دستگاه کلونجر جمع آوری شد. به علت استفاده از چهار سطح فلفل سیاه ( صفر ، 5/ ، 1 ، 5/1 کیلو گرم در تن )درهر سه دوره آغازین،دوره رشد ودوره پایانی و با توجه به وضعیت قرار گرفتن واحد های آزمایشی، این آزمایش بر مبنای یک آزمایش کاملا تصادفی با 4 تکرار انجام گرفت. محاسبات جیره های غذایی جوجه ها بر اساس جداول ترکیب مواد خوراکی و احتیاجات جوجه های گوشتی (NRC,1994) انجام گرفت وفلفل سیاه در جیره های آزمایشی پخش شده و مورد استفاده قرار گرفت. در سن42 روزگی نیز کشتار صورت گرفت و از هر جایگاه 2 قطعه خروس انتخاب شده و از لحاظ وزن زنده، درصد راندمان لاشه و اجزای داخلی بدن ارزیابی قرار گرفتند. داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزار آماری MSTATC(19) مورد تجزیه قرارگرفتند و مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون چند دامنه ای دانکن در سطح احتمال (05/0> P)
